رمضان الغریب

خبر تبریز :《بوی ماه رمضان و روزه داری نمی آید》جمله ای تکراری میان متدینین که این روزها زیاد شنیده میشود؛ در سویی دیگر اما بسیاری با این جمله که《روزه نمیگیرم اما دزدی و خیانت هم نمیکنم 》سر و ته روزه داری را هم می آورند و متلکی هم نصیب روزه داران میکنند.
چهره شهرهای بزرگترین کشور شیعه جهان ،امروز بیش از هر زمان دیگری با رمضان بیگانه شده است.
دم ظهر بوی غذا از خانه ها و رستورانها به مشام میرسد و نانوائیها شلوغی نسبی روزانه را دارند.
سیگاریها راحت تر از هر رمضان دیگری سیگار دود میکنند و بساط چای و نهار در شرکتها و دکانها برپاست.
دیگر خبری از عجله های دم غروب برای رسیدن به سفره افطاری نیست حتی نیم ساعت بعد اذان هم خیابانها به ندرت خلوت میشود و دکانها طبق روال شبهای دیگر فعال هستند و اغلب همان ساعات ماه های دیگر باز و بسته میشود حتی گردشهای خاطره انگیز بعد افطاری و شلوغی تا نیمه شب معابر ماه رمضان هم کمتر دیده میشود.
دانش آموزانی که روزه میگیرند اغلب از طرف معلمان و مربیان به بهانه ضعف و عدم تمرکز در کلاس مواخذه میشود و بخش نامه های پشت سرهم برای رعایت حرمت روزه داری در همان ابلاغ های اداری درجا میزند.
برخورد با روزه خواری که گفته میشود امسال شامل بازداشت یک روزه و جریمه یک میلیونی تومانی است به صورت حداقلی و با واکنش منفی عمومی اجرا میشود.
شاید گفته شود این تنزل اعتقادات عمومی متعلق به همه کشورهای اسلامی است و عواملی مانند کرونا دخیل است.
اما یک جستجوی ساده در اخبار کشورهای همسایه که همواره دیانت و تدین و حجابشان را زیر سوال میبریم نشان میدهد که در این کشورها همزمان با کاهش موج کرونا ،رمضان زیباتر از همیشه در جریان است.سفره های افطاری عمومی در شهرهای مختلف از جمله شهرهای ترکیه به همت شهرداریها برپا میشود و حتی انان که روزه نمیگیرند حرمت روزه داران را رعایت میکنند.
اما در کشور ما رمضان غریبانه تر از همیشه در حال سپری شدن است و عملا روزه داری یک حرکت انتزاعی شمرده میشود و عده ای در محترمانه ترین حالت ،روزه داران را عده ای معرفی میکنند که باید به عقیده شان و اعمال عبادیشان احترام گذاشت!!
اینکه چرا جامعه اسلامی وشیعی اینچنین با ماه رمضان بیگانه گشته بی سبب علل مختلفی را شامل میشود اما در ورای تمامی علل ها پاک کردن صورت مسئله و تکذیب وضعیت موجود از سوی متولیان مذهبی وفرهنگی و عدم تلاش برای آشتی دادن جامعه با دیانت و شعائر مذهبی دردناک تر است.

سید مرتضی احمدپور
روزنامه نگار