خبرتبریز:شرایط و وضعیت این روزهای شورای شهر تبریز با آن حجم از تقابل‌ها، تنش‌ها، اختلافات، بی‌عملی‌ها و درگیری‌های بی‌نتیجه‌ای که صرفاً وقت و هزینه‌های شهری و شهروندی را به هدر می‌دهد همچنین عامل اصلی نارضایتی عمومی بوده است.

«شورای گران» تبریز بدون دستاوردی ملموس برای مردم!
شرایط و وضعیت این روزهای شورای شهر تبریز با آن حجم از تقابل‌ها، تنش‌ها، اختلافات، بی‌عملی‌ها و درگیری‌های بی‌نتیجه‌ای که صرفاً وقت و هزینه‌های شهری و شهروندی را به هدر می‌دهد همچنین عامل اصلی نارضایتی عمومی بوده است.
خبرتبریز:: ۲۶ سال پس از تجربه استقرار مدیریت شورائی در کشور و در شرایطی که انتظار حداقلی افکار عمومی و ذی‌نفعان اصلی این نهاد مدنی در شهرها و روستاها، کارآمدی و رسیدن مجلس‌های محلی به مرز مطلوب پختگی بود؛ هنوز شوراهای شهر و روستا، آن‌گونه که انتظار می‌رفت به نهادی مؤثر در چرخه مدیریت‌های محلی، با دستاوردهای قابل‌دفاع تبدیل نشده‌اند.
نهاد شوراها حتی در ایفای وظایف و مأموریت‌های ذاتی و قانونی خود که همانا سیاست‌گذاری‌های کلان و نظارت بر عملکرد شهرداری‌ها می‌باشد نیز، توفیق چندانی نداشته‌اند و در همه این سال‌ها، پارلمان های محلی، به شورای شهرداری‌ها و نهادی در خدمت شهرداران تبدیل گردیده‌اند تا در چرخه‌ای غلط، تصویب‌کننده لوایح شهرداران و تأییدکننده هزینه‌های سالانه شهرداری‌ها لقب بگیرند!
فارغ از این مسائل که فعلاً موضوع بحث این مطلب هم نیست، گرفتار شدن شورای اسلامی شهر تبریز و اعضای آن در دایره تنش‌ها و درگیری‌های شخصی و غیرمرتبط با مسائل شهری و شهروندی، با آن فضای دوقطبی رادیکال و افراطی بازیگران هر دو سوی داستان، به مرحله‌ای از ابتذال رسیده است که حتی “اسماعیل چمنی”، عضو تازه‌وارد این شورا نیز در کنایه‌ای ظریف، شورای فعلی تبریز را “شورای هبه” دانسته است!
متأسفانه شورای شهر تبریز در سال پایانی خود چنان درگیر اختلافات و تنش‌های داخلی بی‌حاصل میان اعضای موافق و مخالف شهردار شده است که نه‌تنها فاقد خروجی و دستاوردی مثبت و ملموس در راستای استیفای و حل مشکلات شهر و مردمی گردیده؛ بلکه با هزینه‌های چند ۱۰ ‌میلیونی ( برای هر جلسه) برای آن از جیب مردم برای آن خرج می‌شود، به “شورایی گران” و پرهزینه برای شهر و شهروندان تبدیل شده است.
شرایط و وضعیت این روزهای شورای شهر تبریز با آن حجم از تقابل‌ها، تنش‌ها، اختلافات، بی عملی‌ها و درگیری‌های بی نتیجه‌ای که صرفاً وقت و هزینه‌های شهری و شهروندی را به هدر می‌دهد، همچنین عامل اصلی نارضایتی عمومی بوده و بسیاری از شهروندان معتقدند، حتی اگر نهادی به نام شورای شهر وجود نداشته باشد، نه‌تنها هیچ وقفه‌ای در امور شهری ایجاد نمی‌شود؛ حتی هزینه‌های میلیاردی ناشی از وجود و فعالیت چنین شورای متشتت و پرحاشیه نیز تحمیل شهر نخواهد شد.
این در حالی است که همین شورای فعلی تبریز، قرار بود شورای خدمت و نهادی برای شنیدن صدای مردم و کار برای مردم باشد و تبریز را از رکود و بن‌بست توسعه در تمامی ابعاد شهری، فرهنگی، اجتماعی و عمرانی نجات دهد؛ اما نه‌تنها تا امروز چنین نشده؛ بلکه شورای ششم تبریز، جدای از گران تمام‌شدن برای شهر و شهروندان، همواره درگیر دعواهای فردی و طیفی درون و برون شورائی بوده و به نظر نمی‌رسد در ماه‌های پایانی عمر خود نیز، تنش‌ها و درگیری‌های آن، به این زودی‌ها خاتمه یابد و دست‌کم، “شورای گران” تبریز، عایدی ملموس و ماندگاری برای مردم داشته باشد!
منبع : فارس